صفحه محصول - دانلود پاورپوینت ایران بعد از اسلام

ایران بعد از اسلام

بعد از قرار گرفتن دین اسلام در سرزمین ایران که در نتیجه پیروزی اعراب مسلمان بر ساسانیان و فتح ایران به وسیله آنها اتفاق افتاد، دگرگونی های زیادی در عرصه های اجتماعی، مذهبی و سیاسی ایران به وجود آمد. طاهریان برای نخستین بار بعد از ظهور اسلام نواحی شرقی ایران مانند خراسان امارت استخلاف تشکیل دادند و صفاریان هم برای اولین بار از زبان فارسی به جای زبان عربی استفاده کردند. در دوره سامانیان (999–819 م) از خط پهلوی ساسانی، خط فارسی جدید پدید آورده شد و الفبای عربی با زبان فارسی متداول شد.

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 62 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

به نام خدا فصل پنجم: ایران بعد از اسلام عباسیان عباسیان شاخه ای از خاندان بنی هاشم بودند. نسب آنها به عباس بن عبدالمطلب، عموی پیامبر (ص) می رسید. به همین دلیل به بنی عباس معروف شدند. محمدبن علی، نخستین فرد از خاندان بنی عباس بود که فعالیت سیاسی و تبلیغاتی علیه حاکمیت امویان را شروع کرد. او و جانشینانش از روستای حُمَیْمَه در نزدیکی دمشق، پایتخت امویان، فعالیت عباسیان را رهبری می کردند. فعالیت عباسیان از عراق شروع شد و خیلی زود دامنه آن به ایران رسید و در خراسان متمرکز شد. عباسیان فعالیت سری و سازمان یافته ای را با هدف دستیابی به قدرت هدایت می کردند. یکی از عوامل موفقیت جنبش عباسیان، ایجاد تشکیلاتی مخفی بود که از آن با عنوان "سازمان دعوت عباسی" یاد کرده اند. در راس تشکیلات عباسی، امام(رهبر) قرار داشت که به وسیله سلسله مراتبی از داعیان ( دعوتگران) ارتباطش را با هواداران خود برقرار می کرد. محمد بن علی به داعیان اعزامی به عراق و خراسان سفارش می کرد: الف. بدون ذکر نام کسی، مردم را به شعار "الرضا من آل محمد"( فردی پسندیده از خاندان پیامبر) دعوت کنند. ب. مناقب خاندان رسالت و مظلومیت آنان و اینکه اسلام حقیقی نزد آنان است، را ترویج کنند. بعد از مرگ محمد بن علی، فرزندش ابراهیم جانشین او شد. او هم در حُمَیْمَه می زیست. ابراهیم امام، یکی از داعیان اصلی به نام ابومسلم را به خراسان فرستاد. اقدامات ابومسلم زمینه پیروزی بنی عباس را فراهم کرد. خراسان علل انتخاب خراسان به عنوان مرکز اصلی دعوت عباسیان: محل سکونت تعدادی از قبایل عرب مسلمان بود که بر اساس قرآن و سنت نبوی به خاندان پیامبر(ص) علاقمند بودند و برای ادامه فتوحات در شرق، در آنجا حضور داشتند. تعدادی از مسلمانان خراسان را موالی(مسلمانان غیرعرب) تشکیل می دادند که همراه مسلمانان عرب در فتوحات شرکت می کردند. رفتارهای نژادپرستانه بنی امیه با موالی، زمینه پدید آمدن عقده های فروخورده ای را فراهم کرده بود که به سود بنی عباس تمام شد. بنی امیه، بر خلاف قرآن و سنت پیامبر، میان عرب و غیرعرب فرق می نهادند و برای اعراب امتیازات بیشتری قائل بودند. مردم کوفه و اطراف آن شیعه علی(ع) بودند و اهالی بصره پیرو عثمان بودند. مردم شمال عراق(جزیره) یا خوارج بودند و یا مسلمانانی با خلق و خوی مسیحیان، اهالی شام غیر از بنی امیه از کسی اطاعت نمی کردند. مردم مکه و مدینه پیروان ابوبکر و عمر بودند. اما در خراسان اختلافات مذهبی وجود نداشت.