پاورپوینت ساختار آنتی ژنی . (pptx) 19 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 19 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
ساختار آنتی ژنی
کپسول: مننگو کوک ها بر اساس آنتی ژن کپسول به 13سروگروه تقسیم می شوند. سروگروه هایی که با بیماری های انسانی در ارتباط هستند عبارتند از A, B,C,Y و W-135 .
پروتیئن های غشا خارجی: مسئول اختصاصیت سروتیپ در مننگوکوک می باشند( حدود 20 سروتیپ). سروتیپ های 2 و 15 با فرم اپیدمیک بیماری همراه هستند
فاکتورهای بیماریزایی
پیلی: با واسطه پیلی به سلول های اپی تلیال محل ورود (حلق و بینی) متصل می شود.
کپسول: خاصیت آنتی فاگوسیتیک داشته و در غیاب ایمنی اختصاصی سبب انتشار سیستمیک باکتری می شود.
لیپوالیگوساکارید (LOS ): بر خلاف باکتری های گرم منفی این این باکتری در غشا خارجی، زنجیره جانبیO را ندارد و فقط واجد لیپیدA و پلی ساکارید مرکزی است. این ترکیب نیز دارای خاصیت سمی است
LOS
LPS
بیماریزایی
انسان تنها میزبان طبیعی این باکتری است. راه ورود نازوفارنکس ( حلق و بینی ) می باشد. باکتری با واسطه پیلی به سلول های این ناحیه متصل می شود. و در این حالت ممکن است وضعیت ناقل بدون علامت را ایجاد کند.
باکتری ممکن است وارد جریان خون شده و به مننژ رسیده باعث مننژیت می شود. در صورت تکثیر باکتری در خون مننگوکوکسمی حاصل می شود. مشخص نیست که چگونه عفونت بدون علامت به مننژیت و مننگوکوکسمی تغییر می یابد.
علائم بالینی
مننگوکوکسمی: تب بالا، لکه های خونریزی دهنده پوستی( پتشی)، انعقاد داخل عروقی
مننژیت: سر درد شدید، استفراغ، سفتی گردن و پس از چند ساعت کما
پاسخ سیستم ایمنی به عفونت شامل تولید
آنتی بادی موضعی، فعالیت باکتریسیدال
سیستم کمپلمان.
تشخیص آزمایشگاهی
نمونه ها: نمونه های خون ( برای کشت)، مایع نخاع ، آسپیره پتشی ها
رنگ آمیزی گرم: دیپلوکوک های متعدد گرم منفی درون PMN
کشت: بر روی تایر مارتین( حاوی آنتی بیوتیک) در دمای C °37در حضور 5% CO2. بر اساس واکنش های تخمیری می توان گونه باکتری را تشخیص داد.
سرولوژی: آنتی بادی های ایجاد شده را می توان با استفاده از روش های آگلوتیناسیون اندازه گیری کرد.
اپیدمیولوژی و پیشگیری
بیشترین بروز بیماری در کودکان زیر 5 سال، کمپ های نظامی، زائرین کعبه مشاهده می شود.
انتقال از طریق از طریق شخص به شخص از راه قطرات تنفسی است.
کاهش تماس های نزدیک در جوامعی که تعداد ناقلین زیاد است از موارد پیشگیری است
آنتی ژن های مصونیت دهنده برای گروه های A, W135,C,Y پلی ساکارید کپسولی است. یک واکسن کونژوگه چهار ظرفیتی کپسولی( متصل شده به پروتئین CRM197 دیفتری) به افراد 2 تا 55 سال زده می شود.
درمان
داروی انتخابی پنی سیلین G است. برای افرادی که به پنی سیلین آلرژی دارند از کلرامفنیکل یا سفوتاکسیم یا سفتریاکسون استفاده می شود.
از ریفامپین جهت ریشه کنی حاملین و پیشگیری از بیماری در افرادی که در معرض خطر و تماس نزدیک هستند، استفاده می شود