صفحه محصول - پاورپوینت عفونتها دربارداري

پاورپوینت عفونتها دربارداري (pptx) 38 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 38 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

عفونتها دربارداري تكامل ايمني سلولي و هومورال جنين در هفته هاي 15-9 حاملگي شروع مي شود. پاسخ اوليه جنين به عفونت ، به صورت توليد IgM است . ايمني غير فعال (pasive )با انتقال IgG از طريق جفت ايجاد مي شود.اين انتقال در هفته 16 به سرعت شروع و در هفته 26 غلظت اين ايمنوگلوبولين در جنين برابر با مادر است.شيردهي بعد از تولد نيز نوزاد را در برابر عفونتها محافظت مي كند. عفونتهايي كه در عرض كمتر از 72 ساعت بعد از تولد در نوزادان ايجاد مي شوند، معمولا ناشي از باكتريهاي كسب شده از رحم و يا در خلال زايمان هستند. در حالي كه عفونتهايي كه بعد از اين مدت رخ مي دهند به احتمال زياد بعد از تولد كسب شده اند. واريسلا زوستر نوعي ويروس هرپس است. و حدود95% بزرگسالان در برابر آن ايمن هستند.شدت عفونت در بزرگسالان شديدتر از كودكان است و ممكن است در حاملگي شديدتر هم باشد. اثرات جنيني: آبله مرغان در نيمه اول بارداري با مالفورماسيونهاي مادرزادي همرا است. شامل: كوريورتينيت ، آتروفي قشر مغز، هيدرونفروز، ميكروسفالي، ميكروفتالمي، دكستروكاردي،نقايص پوستي و استخواني ساق پا. هفته هاي 20-13 حاملگي پرخطرترين زمان محسوب مي شود. تماس جنين با ويروس درست قبل از زايمان و يا در طي زايمان ( قبل از تشكيل آنتي بادي) تهديدي جدي براي نوزاد محسوب مي شود. كه گاهي كشنده است. بنابراين ايمنوگلوبولين واريسلا زوستر( VZIG) در هر زماني از شروع بيماري در نوزاد يا شروع بيماري 5 روز قبل و بعد از زايمان بايد به نوزاد تزريق گردد. ايمنوگلوبولين واريسلا زوستردر صورتي كه در عرض 96 ساعت بعد از تماس با ويروس تجويز شود، سبب پيشگيري يا تضعيف عفونت واريسلايي در افراد مستعد مواجه شده با عفونت مي شود.مركز كنترل بيماريها تجويز آن را براي آن دسته از بزرگسالان مستعد مبتلا به نقص ايمني كه در معرض واريسلا قرار گرفته اند و در تمام زنان حامله مستعد توصيه مي كند. در نوجوانان و بزرگسالاني كه فاقد هر گونه سابقه اي از ابتلا به واريسلا هستند، تجويز 2 دوز واكسن ويروسي زنده ضعيف شده ( Varivax) با فاصله 8-4 هفته از هم توصيه مي شود. اين واكسن براي زنان حامله توصيه نمي شود. ولي در شير ترشح نشده و بنابراين بعد زايمان مي تواند تجويز شود. درمان بيماري در بارداري مشابه غير بارداري است و شامل اكسيژن رساني ، تهويه كمكي و در صورت نياز آسيكلووير. آنفلوآنزا آنفلوآنزا دارای یک دوره نهفته 4-1 روزه است و به شکل خودبخود محدود شونده در عرض چند روز درمان می شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها ، در تمام زنانی که در فصل شیوع آنفلوانزا (اواسط آذر تا اواخر اسفند) حامله خواهند بود، واکسیناسیون در برابر آنفلوآنزا را توصیه کرده اند.این موضوع در افراد دچار بیماری های زمینه ای مزمن مثل دیابت، بیماری قلبی، آسم، HIV ، اهمیت بیشتری دارد. تجویز واکسن غیر فعال آنفلوآنزا در هر 3 تریمستر بدون اشکال است و حتی در دوران نفاس و شیردهی نیز می تواند تزریق شود. تزریق واکسن در دوران نفاس می تواند باعث ایمنی نوزادان در دوران شیرخوارگی تا 6 ماهگی گردد. نوعی واکسن زنده ضعیف شده نیز به کار می رود که در زنان باردار توصیه نمی شود. واکسن آنفلوآنزا و پنوموکک می توانند همزمان تجویز گردند. اوریون این ویروس عمدتا غدد بزاقی را آلوده می کنداما ممکن است سبب درگیری گنادها، مننژها، پانکراس و اعضای دیگر نیز بشود. درمان علامتی است و شدت بیماری در حاملگی بیشتر از بزرگسالان غیر حامله نیست. واکسن ویروسی زنده ضعیف شده ( یکی ازاجزایMMR ) در حاملگی ممنوع است.و تا 30 روز بعد از تجویز واکسن باید از حاملگی اجتناب شود. ابتلا در 3 ماهه اول بارداری خطر سقط خودبخودی را افزایش می دهد. ولی با ناهنجاریهای مادرزادی در ارتباط نیست. سرخکmeasles اکثر بزرگسالان به علت مصون سازی در کودکی در مقابل سرخک مصونیت دارند. در شرایط اپیدمی زنانیکه واکسینه نشده اند ممکن است به آن دچار شوند و در صورت حامله بودن ، خطر پنومونی افزایش پیدا می کند. در صورت ابتلا مادر ، شیوع سقط ، پره مچوریته و وزن کم هنگام تولد افزایش پیدا می کند. راه سرایت: ترشحات تنفسی فرد مبتلا در مراحل اولیه بیماری و اوایل ظهور بثورات جلدی (5 روز قبل از شروع بثورات تا 5 روز بعد آن) مصون سازی مادر با تجویز ایمنو گلوبولین سرمی به صورت داخل عضلانی در عرض 6 روز بعد از تماس انجام می شود. واکسیناسیون فعال در حاملگی انجام نمی شود ولی زنان مستعد را می توان به صورت روتین بعد از زایمان واکسینه کرد. پولیو بیماری عفونی واگیرداری است که ممکن است از یک بیماری بدون علامت یا علائم خفیف مانند سرماخورد گی تا فلج ناگهانی اندامها تظاهر کند. در زیر 5سال و فقط در انسانها دیده می شود. این ویروس به سیستم عصبی مرکزی تمایل دارد و عفونتهای علامتدار ممکن است سبب بیماری فلجی شوند. روش انتقال: از راه سیستم تنفس و fecal –oral است. در زنان حامله هم استعداد ابتلا به پولیو و هم احتمال مرگ بیشتر است. عفونت مادر ممکن است با سقط ، هیدروبس ، و مرگ جنینی همراه باشد. در زنان حامله مستعدی که قرار است به نواحی آندمیک مسافرت کنند و یا در سایر وضعیتهای پر خطر(اپیدمی) قرار دارند، تزریق زیر جلدی واکسن غیر فعال پولیو توصیه می شود. واکسن زنده خوراکی پولیو در بارداری ممنوع است.