مباني نظري و پيشينه پژوهش اضطراب انتحان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 44 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏مبانی نظری اضطراب امتحان
‏مقدمه
‏اضطراب امتحان یکی از ‏اضطراب‌ها‏ی موقعیتی است که با عملکرد و پیشرفت تحصیلی ‏م‏ی‏ل‏ی‏ون‏‌‏ها‏ دانش آموز ‏و ‏دانشجو در مراکز آموزشی رابطه تنگاتنگ دارد(هیل،-Hill
‏1984؛ به نقل از بیابانگرد، 1378). اضطراب امتحان به عنوان ‏تجربه‌ا‏ی ناخوشایند با درجات مختلف، ‏ح‏ی‏طه‏‌‏ها‏ی نگرانی و هیجان پذیری را تحت ‏تأث‏ی‏ر‏ قرا‏ر ‏داده و از کسب معلومات، چگونگی پردازش صحیح اطلاعات و عملکرد تحصیلی تا ‏انگ‏ی‏زه‏‌‏ها‏، و ‏نگرش‌ها‏ی فرد را متاثر ‏م‏ی‏‌‏سازد‏ وبا ‏مکان‏ی‏زم‏‌‏ها‏ی خاص خود، توان پیشرفت و بروز ‏خلاق‏ی‏ت‏‌‏ها‏ و استعدادها را تحلیل ‏م‏ی‏‌‏برد‏ و مانع رشد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ‏م‏ی‏‌‏گردد‏.
‏سیبر-Siper
‏(1980) اضطراب امتحان را حالت خاصی از اضطراب عمومی می‏‌‏داند که شامل پاسخ‏‌‏های پایدار شناختی، فیزیولوژیکی و رفتاری مرتبط با ترس از شکست می‏‌‏باشد و فرد آن‏‌‏را در موقعیت‏‌‏های ارزیابی تجربه می‏‌‏کند. هنگامی که اضطراب امتحان رخ می دهد‏ ‏بسیاری از فرایندهای شناختی و توجهی با عملکرد موثر فرد تداخل می‏‌‏کند.
‏گیودا و لودلو-Guida & Ludlow
‏(1989) اضطراب امتحان را نوعی واکنش ناخوشایند و هیجانی نسبت به موقعیت ارزیابی در مدرسه و‏ ‏کلاس درس تعریف کرده‏‌‏اند. این حالت هیجانی معمولاً با تنش، تشو یش، نگرانی، سردرگمی و برانگیختگی سیستم اعصاب خود مختار همراه است.
‏اسپیلبرگر -Spilberger
‏(1980) اضطراب امتحان را متشکل از دو عامل نگرانی و هیجان پذیری می‏‌‏داند. با توجه به اینکه اسپیلبرگر برای تبیین اضطراب امتحان دو مؤلفۀ نگرانی و هیجان پذیری را مطرح کردند، مؤلفه مهم اضطراب امتحان مؤلفه نگرانی یا فعالیت شناختی نامربوط به تکلیف است که شامل دلواپسی شناختی زیاد درباره عملکرد، پیامدهای ناشی از امتحان، افکار مربوط به خراب کردن امتحان، تحقیر خویشتن، ارزیابی توانایی خود در مقایسه با دیگران و انتظارات منفی از عملکرد می‏‌‏شود.
‏علایم اضطراب
‏علایم اضطراب را می‏‌‏توان به چهار گروه شناختی، عاطفی، رفتاری و فیزیولوژیکی تقسیم کرد. این عناصر چهارگانه از همدیگر مستقل نیستند، بلکه عملکرد آن‏‌‏ها با کل ارگانیزم هماهنگ می‏‌‏باشد.
‏این چهار‏ ‏گروه علامت عبارتند از:
‏الف) علایم شناختی: شامل مشکلات حسی ‏–‏ ادراکی (مانند احساس غیر واقعی و گوش به زنگ بودن)، مشکلات تفکر(مانند حواس پرتی و اشکال در به یاد آوری مطالب) و اشکالات مفهومی (مانند تحریف شناختی).
‏ب) علایم عاطفی: شامل بی‏‌‏حوصلگی، ناآرامی، تنش، زود رنجی، ترس، هراس و وحشت.
‏ج) علایم رفتاری: شامل بازداری، اجتناب، اشکال کلامی، ناهماهنگی، نا آرامی و نفس نفس زدن.
‏د) علایم فیزیولوژیکی: شامل علایم قلبی ‏–‏ عروقی، مشکلات تنفسی، علایم عصبی‏–‏ عضلانی، معده‏‌‏ای‏–‏ روده‏‌‏ای و علایم پوستی(بک- Beek
‏، 1985؛ به نقل از کاظمیان مقدم، 1389).
‏مدل‏‌‏ها و نظریه‏‌‏های اضطراب امتحان
‏نظریه توجهی‏–‏ شناختی-attentional theory
‏واین-Wine
‏(1971)، نظریه توجهی‏–‏ ‏شناختی را برای تبیین چگونگی تأثیر اضطراب امتحان بر عملکرد، مطرح ساخت. بر اساس این مدل، افراد دارای اضطراب امتحان، توجه خود را به فعالیت‏‌‏های نامرتبط با تکلیف، اشتغالات فکری همراه با نگرانی، انتقاد از خود و نگرانی‏‌‏های جسمانی معطوف می‏‌‏کند و در نتیجه، توجه کمتری بر تلاش و کوشش‏‌‏های تکلیف مدار دارند که موجب کاهش عملکرد آنان می‏‏گردد. همچنین، افراد دارای اضطراب امتحان بالا در مقایسه با افراد دارای اضطراب پایین، به ویژه در زمانی که با تکالیف دشوار مواجه می‏‌‏شوند و امتحانات تحت شرایط استرس و ارزیابی کننده انجام می‏‌‏شوند، عملکرد ضعیف‏‌‏تری از خود نشان می‏‌‏دهند.
‏مدل اضطراب موقعیت‏–‏ خصیصه
‏از نظر اسپیل برگر، اضطراب امتحان، شکلی از اضطراب موقعیتی‏–‏ خصیصه‏‌‏ای است. او تفاوتی بین اضطراب‏"‏ حالت‏"-state
‏ و ‏"‏صفت‏" -trait
‏ قائل شد در اضطراب حالت، فرد به طور موقت، واکنش هیجانی دارد و علتش هم این است که فرد با موقعیت به خصوصی بر انگیخته می‏‌‏شود. در حالی که اضطراب صفت، خصوصیت پایداری است که فرد مستعد اضطراب دارد و موقعیت